Kampioenschap van het Tweede in woord en beeld
Met slechts één verliespartij- en vier gelijke spelen achter de kiezen, zette Schipluiden 2 zich schrap om de laatste punten binnen te halen voor het kampioenschap in de 2de reserve klasse C. Voorafgegaan door 14 winst partijen kon het keurkorps van Fred van Rossum oftewel Freddies Boys, zich op gaan maken voor een feestje richting de schaal en promotie naar de 1ste klasse!
Tekst en foto's van leider/assistent-scheidsrechter Cees van Eijk
In de euforie naar een kampioenschap groeiend, trainde Freddies formatie zeg maar na de lange wintersport met het mes tussen de tanden en nagenoeg met een complete groep. Wekelijks stonden gemiddeld 18 man – 2 x in de week op het veld om hun kwaliteiten steeds aan te scherpen en zich voor te bereiden op een heuglijk slot van de competitie.
Tegenstander voor deze sleutelpartij was ’s Gravenzande 3, die heel lang in de nek hebben gehijgd van VVS 2, maar inmiddels op 5 punten achterstand waren gezet. Belangrijker nog was de pot tussen Quintus 2 en HVC’10 – 2, die deze zelfde dag gespeeld diende te worden waarbij HVC slechts op 4 punten achterstand stond, en bij winst van deze Hoekse formatie, en verlies van Freddies Boys, zou de afstand tussen beiden nog maar één punt bevatten in de wetenschap, dat dan de Finale gespeeld zou worden op de laatste speeldag uit tegen HVC’10 !
VVS 2 begon scherp maar nerveus aan deze partij, in de uitpartij was het ook al een voetbalgevecht wat ontaarde in 2 pingels en een slot van 2-2. Men was dus gewaarschuwd en dat bleek uit het stugge verzet van ’s Gravezooie. Het spel golfde heen en weer, waarbij topscorer Twan een prachtige omhaal in gedachten had, maar ver over maaide, en aan de andere kant had Potsik een engeltje op zijn schouder die de bal uit een corner tegen onderkant lat zag stuiteren. Het spel werd feller en onvriendelijker onder de leiding van leidsvrouwe Vailllant (wij mochten Nadine zeggen) die de kaarten lang op zak hield.
Bij rust stond dus de brilstand op het – vernieuwde scoreboard - en de contacten uit de andere pot van Quintus tegen HVC’10 vertelden ons dat daar óók een gelijke stand van 1-1 was bereikt bij rust. Bij deze stand zou VVS 2 dus kampioen zijn en de laatste uitwedstrijd er niet meer toe doen! Coach Fred met zijn assistenten besloten dus géén risico’s te nemen, en bij eenzelfde stand na 75 minuten alles op de aanval te gooien.
Verse krachten werden ingebracht, waar ’s Gravenzande een speler zag worden afgevoerd vanwege een zware blessure, en het voetbalgevecht verplaatste zich steeds meer richting het doel van ’s Gravenzande, met venijnige counters richting de Schipluidense 16 meter. Op de bank was er steeds contact met Quintus die uiteindelijk hun sportieve plicht deden door HVC op een 2-2 gelijkspel te houden. Of deze stand juist was bleef tot de laatste seconde spannend, want je weet het maar nooit met die vage contacten en beloftes aan ’s Gravenzandse kant. Nadine trok nog 5 minuten blessure tijd bij, maar dat mocht de pret niet drukken in de dug-out van Freddie, die bij het laatste fluitsignaal een gat in de lucht sprong en op de schouders werd gehesen van/door zijn Boys.
Champagne, bloemen en welgemeende felicitaties werden gedeeld met supporters, sponsors en Bestuur, waarna het gerstenat hevig vloeide aan de Tiendweg, en het nog lang gezellig bleef !
Op naar de 1ste Klasse !!