Een BARRE week!
Een barre week op San Biro.
Nog maar amper uit die slurf op Schiphol gestapt vanuit España (het verslag volgt spoedig) of de ijspegels begonnen al te groeien in ons kikkerlandje. Schipluiden vormde daarop géén uitzondering en al gauw werden de grasvelden afgekeurd door onze consul. Onverbiddelijk was zijn oordeel: er mocht niet getraind en gespeeld worden op onze kunstmat zolang er sneeuw op lag! Nu zegt het spreekwoord: 'de één z’n dood is de ander z’n brood’ en dit bleek nu op te gaan tussen voetbal- en ijsclub die maar liefst 700 nieuwe leden inschreven om te kunnen genieten van een bevroren weilandje, de voetballers sikkeneurig achterlatend in hun fraaie clubhuis.
Het 'KOM OP SCHIPLUIDEN LAAT JE HOREN' bleek maar weer eens de ware leus én winnende instelling. Met één van de belangrijkste wedstrijden van het seizoen voor de boeg werd er om de paar uur contact gehouden met onze Hoofdtrainer Jeroen of door laten gaan de juiste optie was. Het antwoord was kort en duidelijk: GRAAG! Zodoende werden alle krachten gebundeld om het speelveld sneeuw en ijsvrij te maken voor dé kraker in de Derde Klasse B tegen Graaf Willem II Vac. Onze plaatselijke AgriAgriXpert werd verzocht een trekker met sneeuwschuif te leveren (die nieuw uit de doos werd getrokken en werd gemonteerd) en met mankracht uit onze buitenploeg, de Johnie’s – Leo – Arij – en zelfs onze trainert Fred trotseerden de vrieskou in shifts van 15 minuten om en om, om de trekker te besturen om zodoende niet aan de zitting vast te vriezen.
En ja hoor, na 2 dagen héél hard zwoegen en kou kwam er uiteindelijk weer wat groens onder de witte substantie vandaan.
De consul gebeld, en die gaf zijn meedogenloze antwoord ‘It giet oan’, wat zoveel betekent als ‘jullie kunnen trainen en wellicht die belangrijke pot spelen’.
Een gejuich ging op vanuit de staf en alles en iedereen die in de ‘flow’ rond onze huidige selectie zit. Een eerste- en tevens laatste training voor het treffen met Graaf Willen II Vac volgde en aansluitend werd de warme kleedkamer en douche opgezocht.
Na enkele druppels uit de douchekoppen bleek al snel dat de verwarming in ons bijgebouw het niet meer kon bolwerken. Nog géén 48 uur voor de ontvangst van velen die op deze wedstrijd af wilden komen stonden we wederom met de handen in ons ingezeepte haar. Aktie, aktie , rustig blijven en onze verwarmingsclubarts HW gebeld.
Bij het eerste consult bleek de pomp te zijn overleden en de minuten tikten door! Samen met onze Elektrotechnisch veelweter PvO werd zijn netwerk aangeboord om alles toch weer draaiende en warm te krijgen. En ja hoor, amper 4 uur vóór de wedstrijd kwam er weer warm water uit de kraan en bleven de ruiten ontdooid.
In deze hectiek bleven de spelers en staf vooral rustig en zéér content met de gedane arbeid en dit alles resulteerde in een klinkende en overgetelijke 1-0 overwinning en klimt ons Vlaggenschip weer een klein beetje richting de 1ste plaats!
Moraal van dit verhaal: als je wilt, kan alles! En zeker bij en in Schipluiden!
Hulde aan onze Buitenploeg/HW/PvO/AgriXperts en Horecacommissie voor het slagen van wéér een mooie sportdag op San Biro!
Uw verslaggever ter plaatse…
Cees van Eijk